วันอังคาร, มกราคม 27, 2552

quickly

If I had twenty million dollars in a vault somewhere baby,

it wouldn't matter anyway

Cause the doctor told me that I'm dying slowly

So I guess I got to love you while I'm here baby

Did you know...the news said the sky is falling,

the globe is warming

my country warring,

leaders are lying,

time is running,

no where to go

I know we just met but baby could you love me

quickly, quickly

I want you to love me like you know the world is about to end baby, quickly

You said you didn't even know my name, but

told me we mind as well make ours the same

What do you think baby (no time)

Think it might as well be light years away, ohhh

We just better land on the stars before they come crashing down

cause I heard the news said

the sky is falling,

the globe is warming

my country's warring,

leaders are lying,

time is running, no where to go

I know we just met but baby could you love me

quickly, quickly

I want you to love me like you know the world is about to end baby,

quickly

-John Legend

วันศุกร์, มกราคม 16, 2552

.

it's the sweet taste of loneliness.
keeping my mouth shut I talk more than ever.
drawning in the air cause my soul need something else to breathe.
someone ask me about his song but I ask her to lick instead of listen.
I'm sitting typing telling myself what I'm feeling.
I guess I fail.
I'm dreamimg a blur dream.

วันศุกร์, มกราคม 09, 2552

.

หากใครเป็นคนขี้หงุดหงิดใจร้อน
ลองไปเดินสัมเพ็งสิคะ
ที่นั่นเราจะได้ฝึกความใจเย็นกับฝูงชนที่คราคร่ำ รถเข็น มอเตอร์ไซค์ขนของ
บนทางเิดินแคบๆแค่เมตรยี่สิบ

หากใครกำลังท้อแท้กับอุปสรรคที่เข้ามาในชีวิต
ลองไปเดินสัมเพ็งสิคะ
ที่นั่นเราจะได้เห็นผู้คนมากมายหลากหลาย
ที่ต่างกำลังต่อสู้เพื่อดำรงชีวิต
ป้าแก่ๆที่นั่งกับพื้น ส่งเสียงโฆษณาขายเครื่องคิดเลขอันละสี่สิบ ด้วยน้ำเสียงนักสู้อันไม่ย่อท้อ
แม่ลูกที่หอบเอาเตาถ่านมาย่างปลาหมึกแห้งขายกันบนพื้น (อันนี้เห็นแล้วทึ่งกะความพยายาม)
อื่นๆอีกมากมายที่สัมเพ็ง

จริงๆแล้วที่บอกว่าให้ไปเดินสัมเพ็ง เพราะถ้าเดินจนสุด ได้เห็นและคิดอะไรได้มากมายแล้ว

ปลายทางตัดกับเยาวราชมีโป๊วเกี่ยลำไยเจ้าเด็ดรออยู่

วันพุธ, มกราคม 07, 2552

.

ปีใหม่ ขอเปลี่ยนสีบล็อคใหม่
หลายปีดีดักที่คนหมู่มากประณามว่า บล็อคแกสีมันมืดมนหดหู่ตลอดเวลา
เอาว่ะ ปีนี้ขอไบรท์ๆเลยเป็นไง ทำเป็นใส พยายามหารูปสวยของตัวเองมาใส่
(เลยเหลือแต่ลูกกะตา)55

วันจันทร์, มกราคม 05, 2552

ชิวตุง




keng tung part 2

flying kite

kite runners

fresh and young


tender and old



simple life




cola bear





mona mona

momo momo



ปล.สวัสดีปีใหม่เด้อ



แอ่วเชียงตุงฟุ้งกันใหญ่ ภาค ๑

วัดที่เค้าว่าถ้าไม่ไปเหมือนมาไม่ถึง ชื่อวัดอารายเนี่ย แป่ว
ขอฉายเดี่ยวซะหน่อย

สายรุ้งถุงพลาสติก แฮปปี้นิวเยียร์ เชียงตุงสไตล์


เพื่อนพเนจร

บูติกก็อยู่ในตลาด




ซี โต๋ว เฟิ่นโรยด้วยปาท่องโก๋ฉีก อาหารเช้าที่เค้าว่าอร่อยสุดๆ


ควัน คน ดอกไม้


ตลาด ที่เป็นเหมือนพารากอน รวมกะเจเจ ตลาดคลองเตย อนุเสาวรีย์


จริงๆแล้วเหมือนหัวใจของเมืองเลยตะหาก


บ้านชาวเชียงตุง สวยไม่ต้องแต่ง
อิมิเกรชั่นที่พวกเราไม่เคยต้องลงไปแสดงตัวเลย เอากะเค้าดิ


ไอ่พวกเด็กเนิรดส์

วันอาทิตย์, มกราคม 04, 2552

.

กลับมาถึงบ้านตอนเกือบหกโมงเช้า ฟ้ายังไม่สว่างดี
ลงจากแท๊กซี่ รอใครซักคนออกมาเป็นประตูให้
ไม่รู้ทำไม สายตาพาไปจับจ้องที่รั้วบ้านตรงข้ามอยู่เนิ่นนาน
พอเข้าบ้าน คำแรกที่ได้ยินก็คือ "น้องปิ๊งตายแล้วนะ ในผับที่ไฟไหม้ ออกมาได้แล้วแต่เข้าไปช่วยเพื่อน เลยไม่รอด"
น้องปิ้งอยู่บ้านตรงข้าม เล่นกันมาตั้งกะเด็กๆ

rest in peace, until we meet again.