จะทำไปทำไม๊

เมื่อวานไปดู Death Note ด้วยอาการแบบอยากดูแต่ก็กลัว เพื่อนใช้ตัวหนาๆของมันเป็นประกันว่าถ้าน่ากลัวกุให้ตื้บเลย ก็เลยเอาซะหน่อยอยากตื้บมัน
ดูจบแล้ว รู้สึกว่า
จะทำไปทำไม๊
สรุปแล้วไม่ประทับใจ แต่ก็ไม่เคยอ่านการ์ตูนที่เค้าว่าดีกันนักหนา แต่เท่าที่ดู ทั้งเนื้อเรื่อง คาแรกเตอร์ตัวละคร แบน แต่ ฉูดฉาด สมเป็นการ์ตูนญี่ปุ่น แต่ไม่สมควรจะเป็นหนังเอาซะเลย เหตุผลของการกระทำแต่ละอย่างไม่ให้ความรู้สึกว่าแสดงถึงเบื้องลึกในใจของตัวละครได้ โดยรวมแล้วไม่น่าประทับใจซักเท่าไหร่
อีกอย่างที่คิดว่า
จะทำไปทำม๊ายย
ไอ้ Death Note เนี่ยะ คิดไปแล้วน่าจะทำ Love Note น่าจะดีกว่า เขียนได้ว่าวันนี้ใครจะเจอใครปิ๊งใคร ให้ดอกไม้ใคร โลกสมบูรณ์แบบเพราะทุกคนมีความรักที่ดี ไม่มีใครผิดหวัง ไม่มีใครนึกอยากมาเป็นฆาตกรเพราะมัวแต่อินเลิฟ ดีม่ะ ถ้ามีจะขอซักเล่ม

The way they are.

Can you control The sun not to show?
Can you control The wind not to blow?
Can you control The river not to flow?
Can you control your hair not to grow?

Can you control flower not to bloom?
Can you control seed not to sprout?
Can you control yourself not to born?
Can you control yourself not to die?

None of them we can.
That's why we need a peace of our mind.

what a happy evening!

sister-brother-flower-picture-together

meeting-laughing-singing-healing-sharing

ps. thanks all of you guys for postcards
how sweet you all know i'm so glad when i got a postcard!

Different Delhi

beats in blood

super swinging indian beat

Delhi damn crowded!



so cute mosiac in haus kaus village

ganesh in indian paper mache version

snake is missing

best of the best indian food i have ever had!

at Gulati restuarant.
อร่อยสาด

a little bit of shopacholic gots into me

moring time

as good as it(we) gets

I'm luckier than kid labours who work 30 days a month and earn only 800 rupees.
I'm luckier than homeless who never know how it's feel like to sleep tight in bed.
I'm luckier than hungers who have to take left in a garbage just to keep themselve alive.
But one thing i feel. they're happy just as they're sad.

everybody is lucky
thankful for what we have and what we don't.

.

1/2 second I fell
1 inch we closed
10 skies we watched
100 times we laughed
1000 words we talked
10000 stars we counted
100000 miles we journeyed
is this endless number running to thy endless heart?

my question is not a question,

thy answer is.

SupEr NorMaL!!!

http://2021supernormal.wordpress.com/

ตื่นเต้นแบบสุดๆไม่อยากจะเชื่อเลยว่าพี่ jasper กะพี่ naoto เค้าจะเปิดบล็อคร่วมกัน เป็นsuperblock จริงๆ ทุกท่านโปรดจับตามองให้ดี ตื่นเต้นๆๆ

10 things i love about my broken finger

1. ตอนนี้ก็มีอะไรให้ห่วงใยดูแลเป็นพิเศษ (เพราะกลัวมันเน่า ยังไม่อยากนิ้วด้วน)
2. แล้วก็เอาไว้อ้อนให้เพื่อนๆมาโอ๋ได้ด้วย อิอิ
3. จริงๆก็โรคจิตหน่อยๆ แอบรู้สึกสนุก ตื่นเต้นดี ทั้งๆที่เจ็บไม่ใช่น้อย นิ้วไม่หลุดก็บุญเท่าไหร่ ได้ร้องไป หัวเราะไปราวคนบ้า
4. ไม่ต้องสระผมบ่อยๆ ก็มันสระไม่ได้นี่มีแค่มือเดียวเอง
5. ได้ฝึกskill มือซ้าย ล้างหน้ามือซ้าย แปรงฟันมือซ้าย พรุ่งนี้ว่าจะลองเขียนขอบตาด้วยมือซ้ายดู
6. ไม่ต้องตอบคำถามเบสิคๆเวลาเจอคนว่า "เป็นไงมั่ง" แต่ได้ตอบคำถามว่า "นิ้วเป็นไรแทน"
7. ได้มุขอำคนไปเรื่อย เช่น "กุต้องตัดนิ้วทิ้งหว่ะ 55 " คนเชื่อด้วยขำจัง
8. เป็นเจ็บที่ทำให้ได้เห็นค่าของสิ่งที่มีอยู่ แต่ไม่เคยให้ความสำคัญ มันทำอะไรๆลำบากไปเยอะเลยน่ะเวลาขาดซึ่งนิ้วก้อยเนี่ย
9. ได้ทดสอบความแข็งแรงของกระดูกตัวเอง ไม่น่าเชื่อว่าปิดประตูรถกระแทกแรงจนสนิททับนิ้วทั้งนิ้ว คนอย่างข้าพเจ้ายังไม่แตกหักง่ายๆ แต่เจ็บนี่ เรียกว่าเจ็บจนพูดไม่ออก
10. ได้รู้ว่าที่เจ็บอยู่เนี่ยะ ไกลหัวใจอีกเยอะ5555555

My Man

Octavio Paz(1914-1998)

For further reading and biography : http://www.kirjasto.sci.fi/opaz.htm

And we meet again.

We used to sit together in class 14 years ago.

time what a mysterious of time

It never tell us what when or why

Get ourselves ready for every laugh and cry.