วะบิ ซะบิ

ในที่สุดก็ได้ฤกษ์ถอยหนังสือเล่มนี้มาซักทีจากงานสัปดาห์หนังสือที่ผ่านมา
หลังจากใครๆพูดถึงให้ฟังมาหลายครั้งแล้ว
หนังสือขนาดไม่หนาไม่บาง ปกสีน้ำตาลกระดาษแบบด้าน
หยิบเล่มที่วางอยู่บนสุด แต่แล้วก็เปลี่ยนใจวางลง
เพราะเหลือบไปเห็นว่าเล่มที่อยู่ข้างใต้ มีรอยถลอกขนาดใหญ่พอดู อยู่ที่มุมขวาของปก
เป็นนิสัยส่วนตัวที่ชอบเลือกหนังสือเล่มที่เป็นตำหนิ ด้วยความรู้สึกว่ามันดูพิเศษ
และแตกต่างจากเล่มอื่นๆที่เนี๊ยบเนียนเหมือนๆกัน
และก็ดูน่าสงสารที่คงไม่มีใครอยากได้ไปเป็นของตัวเองแน่

เมื่ออ่านไปถึงหน้าสุดท้ายแล้ว อดไม่ได้ที่จะคิดเปรียบเทียบว่า
หนังสือเล่มนี้ก็คือ ถ้วยชาที่เป็นตำหนิ สึกกร่อน ไม่ซ้ำใคร
และเป็นความงามฉพาะของเราคนเดียว

เป็นถ้วยชา วะบิ ซะบิ ของข้าพเจ้า