simply happy day

วันนี้เป็นวันธรรมดาๆ ที่จริงๆแล้วไม่ค่อยมีบ่อยนัก จะเรียกว่าธรรมดาที่พิเศษก็ได้ สายๆไปบ้านอาม่ากับน้อง ไปทำงานประจำที่ทำมาแต่เด็กยังโต คือพับกระดาษไหว้เจ้า กินข้าวกลางวันกับอาเจ็กด้วย
ตอนเย็นกลับมาบ้าน กินไอติมไปสี่แท่ง (ยังสงสัยว่ากินเข้าไปได๊) แล้วก็อย่างเคยอ่านหนังสือแล้วหลับไป แต่ได้หลับแบบสบายใจมาก หลังจากผ่านพ้นการขายงานล่าสุดที่ทำเอาเครียดนอนไม่หลับมาหลายคืน
ตื่นมากินต่อ (อีกแล้ว)
ตอนนี้นอนอ่านหนังสือเล่นอยู่ในห้องคนเดียว แต่ได้ยินเสียงน้องกะพ่อเชียร์บอลแว่วๆมา รู้ได้ว่าแม่ต้องนั่งหลับอยู่หน้าทีวี พี่ก็คงนั่งปักครอสติสอะไรของมันอยู่ น้องก็เล่นเกมส์แหงๆ(ทั้งวี่ทั้งวัน)

ถ้าไม่เคยลองไปอยู่คนเดียวคงจะไม่มีทางรู้เลยว่า
ระหว่างการอยู่คนเดียวที่อื่น กับการอยู่คนเดียวในห้องแต่รู้ว่าแม่นอนหลับอยู่ตรงไหนซักมุมในบ้าน
มันรู้สึกแตกต่างกันขนาดไหน
เฮ้อ กำลังจะซึ้งอยู่เชียว.....ค่าๆ ค่ะ รู้แล้วแม่ เดี๋ยวไปเก็บ ค่า ค่ะๆๆ
แม่ : งึมๆๆๆ (ไม่สนใจฟัง ปล่อยให้เป็นภาษาต่างดาว บ่นได้บ่นไป55)