ลูกตุ้มที่แกว่งไป แกว่งกลับ
แกว่งไป แกว่งมา
เฝ้ายืนมองมันแกว่งไป แกว่งมา
พอมันแผ่วแรงก็แกว่งมันไปอีก
มันก็แกว่งไป แกว่งมา อีกครั้ง
แล้วมันก็แผ่วแรงอีก เราก็แกว่งมันอีก
นึกขึ้นได้ว่า
ไม่มีใครอยู่อีกปลายทางที่ส่งแรงแกว่งกลับมา
แต่มันเป็นแรงแหวี่ยงกลับจากแรงของเราเองที่แกว่งมันออกไป
ถ้าเราเลิกแกว่ง
...แผ่ว
...นิ่ง
ไม่เคยมีแรงแกว่งจากอีกด้าน
แค่เราคนเดียว
ตลกมั้ย?
ps. ผมอัพเดทให้แล้วน่ะครับชาวแก๊งค์ http://www.cromartie.blogspot.com/
7 ความคิดเห็น:
มะ เด๋วช่วย
it's not a symbolic of love relationship rok na...no love no friend no care just strangers comes and goes
from the physic-lover perspective,
it has the force from the center, comes by the rope too...
:P
(it's no point to say that actually)
wow i've never know that before!hihi
คนเราก้ต้องเริ่มแกว่งกับทุก ๆ เรื่องนั่นแหละ
ไม่งั้นชีวิตก็ไม่เริ่มต้น
อย่ากลัวที่จะแกว่ง แม้ว่าอีกทางจะไม่มีคนรับ และส่งมันกลับมา
แสดงความคิดเห็น