วันนี้ขอเขียนถึงอะไรชิวๆขอมีมุมกุ๊กกิ๊กขำๆหน่อย
"เค้าว่ากันว่าความรักเหมือนอาหาร"(เค้านี่เราเองแหละ55)
อาหารนั้นก็มีหลากหลายรูปแบบแตกต่างกันตั้งแต่กระบวนการสร้างสรรค์
อาหารไทยต้องใช้ไฟแรงๆผัดเร็วๆเหมือนรักเปิดปุ๊บติดปั๊บ
อาหารจีนอาจต้องตุ๋น ไฟอ่อนๆเขี้ยวแล้วเขี้ยวอีกเป็นวันๆ เป็นรักแบบฝักบ่มกันไป
อาหารญี่ปุ่นกินมันดิบๆสดๆซะหยั่งงั้น ดั่งรักรสใสๆไม่ปรุงแต่ง
อาหารฝรั่งเศสต้องมีลีลา เฉกเช่นรักของนักรักโรแมนติก
หลากหลายวิธีก็ให้ความอร่อยแตกต่างกันไป...ไม่มีสูตรสำเร็จ
อย่าไปติดกับรสชาติใดรสชาติหนึ่งเลย
อย่าไปคิดว่าความรักที่ดีหรืออาหารที่อร่อย
มันควรจะเป็นอย่างนี้อย่างนั้นแบบเดียวกันไปหมด
จริงไหม?
7 ความคิดเห็น:
จริงครับพ้ม
มีอีกแบบมาช่วยเติม
ทั้งแบบขนมตุ้บตั้บ หรือขนมโมจิ
(ที่ต้องเอาค้อนทุบๆ แป้ง นวดให้มันเหนียวๆ)
เคี้ยวหนึบๆ มันส์ดี
ฯลฯ ... ซาดิสม์อีกละ อิอิ
แต่ก็อย่าเร่งความร้อนแรงให้อาหาร
จนไหม้เกรียม ดำปิ๊ดปี๋.. ละกัน
อาหารไทยในมุมมองฝรั่งนี่ก็ต้อง
"อร่อยปากลำบากตูด" เหมือนรักแบบ brokeback mountain ครับ อิ อิ
แต่รักของคน ๆนึงก็อาจเป็นอาหารนานาชาติได้
คือ เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ สำหรับคนเบื่อง่ายอ่ะ
จะได้ลองชิมอาหารหลาย ๆ แบบไปตลอดไง
รักแบบบุฟเฟ่นานาชาติก้อดีนะ ได้ลองหลายๆแบบในเวลาเดียวกัน :p
กำลังคิดว่าความรักของตัวเองเป็นอาหารแบบไหนน้อ...นึกม่ะออก :p
สงสัยจะเป็นอาหารสไตล์ Chicken Soup for My Soul แฮ่ะๆๆ
แหม๊ๆๆ
ช่างเปรียบกันดีแท้ ท่านทั้งหลาย
ขอมองอีกมุมนึงก็ละกัน
ความรักที่เคยมี เหมือนอาหารกระป๋อง
มีวันผลิต และวันหมดอายุ
เผอิญชั้นหยิบมันมากินช้าไปหน่อยน่ะ
เพิ่งจะไปได้ประสบการณ์ใหม่ของการพิจารณาอาหาร ในแบบชาวหมู่บ้านพลัม อาหารนั้นมีคุณค่ามากกว่าเงินที่ซื้อมา นึกถึง ดิน น้ำ แดด ชาวสวน แม่ครัว เราควรจะทำตัวให้มีคุณค่าพอที่จะได้รับอาหารนั้น ตอนไปไม่กินข้าวเหลือเลยด้วย เป็นสถิติใหม่55 รักของเราตอน5วันที่ผ่านมาคงเป็นอาหารมังสวิรัติมั้ง ฮิฮิ
แสดงความคิดเห็น