.

ในที่สุดก็มาถึงสุรินทร์ได้ซักที ก้าวแรกลงจากรถไฟสัมผัสได้เลยว่า คึกคักกว่าปรกติจริงๆ แน่นอนว่าเป็นเพราะงานช้าง มีทั้งฝรั่ง เอเชียมากันตรึม ออกจากสถานี สิ่งแรกที่พบ ก็ไม่ต้องเดาเลย ก็ช้างไง ช้างมากันเต็ม เฮ้อ...คิดถึงตอนเด็กๆจังได้ขี่ช้างไปรอบๆเมือง สิ่งถัดมาที่พบ ก็ไม่ต้องเดาเลย ก็จะอะไร...ขี้ช้างสิครับพี่ เต็มถนน ต้องเดินหลบให้แม่นน่ะ เพราะมันใหญ่กว่าขี้หมาซัก10เท่าได้มั้ง ปุ๋ยชั้นดีทีเดียว มันสะอาดและไม่เหมือนขี้หมาน่ะ และสิ่งที่คนอาจจะไม่เชื่อถ้าไม่เคยได้ดมกลิ่นขี้ช้าง คือ ขี้ช้างเป็น อึที่หอมที่สุดในโลก ถึงจะไม่เคยดมทั้งหมดแต่เราก็ค่อนข้างมั่นใจมากๆเลย กลิ่นหอมหญ้า ฟางและ ดิน ปนๆกันในอึช้าง มันทำให้เราจินตาการไปได้ถึงสภาพชีวิตของช้าง ป่าของช้าง ทุ่งของช้าง ลำธารของช้าง อิสระของช้าง อยากให้ช้างที่เดินอยู่ถนนที่กทม.ได้กลับบ้าน กลับป่า เราทำยังไงกันดีครับเพื่อนๆ เราทำอะไรได้บ้าง (อันนี้คิดจริงจังน่ะ) มาคิดโปรเจกก์กันเถอะ