วันพฤหัสบดี, เมษายน 24, 2551

everything everybody is the becoming

หายไปงานภาวนาเกือบๆจะยี่สิบวัน
ห่างหายจากเพื่อนเก่าอันได้แก่ เสียงโทรศัพท์มือถือ รถรา และห้างสรรพสินค้าในกทม.
ได้เพื่อนใหม่เป็นแมลงหลายสิบชนิดที่ไม่เคยรู้จัก
บางตัวมีท่าบินที่เท่มากๆ
บางตัวมีกลไกร่างกายกับการหลบหลีกภัยชนิดเหนือคำบรรยาย
บางตัวกัดแล้วคันยุกยิ๊ก
สิ่งที่เล่าให้ฟังออกมาเป็นคำพูดได้นั้นน้อยจริงๆ
ด้วยข้อจำกัดของการใช้ภาษาของเราเอง

ชีวิตใหม่
ลมหายใจใหม่
รอยยิ้มใหม่
ความรู้สึกใหม่
การรับรู้ใหม่
มุมมองใหม่
ความไม่แน่ใจ
และความแน่ใจอันใหม่


ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นสิ่งที่กำลังแปรเปลี่ยนเป็นอีกอย่าง
...ในสายน้ำแห่งชีวิตที่ไม่เคยเลยที่จะหยุดไหล

4 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ดีเนอะที่พวกเราได้อยู่ตรงนั้นด้วยกัน
เป็นงานภาวนาที่สร้างความรู้สึกใหม่ๆที่ดีมากๆด้วย

ก่อนเริ่มงานก็รู้สึกดี
จบงานแล้วก็ยิ่งดีใหญ่

แฮปปี้ แฮปปี้

แม้ห้องนอนที่อยู่สิบกว่าคืนนั้น จะซกมกไปหน่อยก็ตาม ด้วยฝีมือของ... คนที่คุณก็รู้ว่าใคร

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

ขอบคุณและขอโทษในแต่ละเรื่องราวเล็กๆน้อยๆที่เราทำให้แก่กัน
อย่าว่ากันเลยน่ะเรื่องความรก ตอนนี้กลับมาบ้านมีพัฒนาการที่แม่แปลกใจคือ ข้าพเจ้าเก็บที่นอนเองแล้วจ้า

...คนที่คุณก็รู้ว่าใคร

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

แจ๋วจริงๆ เริ่มต้นใหม่กับแม่ด้วยการเก็บที่นอน
ฮิฮิ สงสัยต้องเอาบ้าง

รู้สึกใหม่สดเหมือนกัน จากงานภาวนาครั้งนี้

คนทำสวนจะตั้งใจทำสวนต่อไปกับสังฆะรูมเมท

:)

Aor Sutthiprapha กล่าวว่า...

มาเยี่ยมๆๆ ว่าแต่ดูเหมือนจะไม่มีที่เดินนะ รกเชียวว