อาจจะเพราะมีอะไรที่ต้องทำให้เสร็จลุล่วงตามเวลาที่ทับซ้อน
หลายอย่างจนเหนื่อยล้าทั้งสมองและร่างกาย
อาจจะร่างกายอ่อนล้าแล้วก็นอนน้อย
ทำให้จิตใจอ่อนไหวไปด้วย
บางทีก็เหนื่อยกับการเป็นคนเข้มแข็งและร่าเริง
แล้วก็คอยปลอบโยนคนอื่นตลอดเวลา
ทั้งคนขี้เหงา จิตตก อกหัก ว้าเหว่ทั้งหลาย
ทั้งที่จริงๆแล้วก็รู้ตัวเองว่า
ในมุมหนึ่งที่อ่อนแอของตัวเองก็ไม่ได้ดีไปกว่าคนอื่น
แต่ไม่อยากจะไปพร่ำบ่นให้ใครฟัง
เพราะทุกคนก็ดูจะเศร้ากันพอแล้วไม่อยากเอาไปเพิ่มเติมให้ใครอีก
เก็บไว้ไปเรื่อยๆโดยไม่รู้ตัว
ในที่สุดผลออกมาก็คือวันนี้จบลงด้วยความเหวี่ยง
อารมณ์เหวี่ยงอารมณ์เสีย
วันนี้ขอซักวัน อยากจะพูดว่า
วันนี้โคตรจะเศร้า เหงา เสียใจ
หวังและผิดหวัง อ่อนแอ ขี้แพ้
ขี้เกียจ เบื่อ โมโห เซ็ง
แต่พรุ่งนี้พอพระอาทิตย์ขึ้นใหม่
ก็คงจหัวเราะได้เหมือนเช่นเดิม55
5 ความคิดเห็น:
มาเป็นคนอ่อนแอให้เราปลอบมั่งก็ได้นะ
พอแกแข็งแรงก็มาปลอบคนอ่อนแออย่างเราใหม่
สลับกันไปมา สนุกดี 555
บางทีถ้ารู้สึกท้อแท้จะอ่อนแอบางก็ได้
เพราะคนเราไม่ได้มีวันที่เข็มแข็งตลอดหรอก
แม้รู้ตัวว่าไม่ได้เข้มแข็งมากนัก
แต่ก็เข้มแข็งพอจะเป็นหลักให้ใคร ๆ ได้บ้างล่ะน่า
....ต้นไม้แห่งมิตรภาพ...
ดีจัง มีคนมาปลอบเต็มเลย เย้เย้
ก็โอ๋ไปงั้นแหละ
จริงๆจะปล่อยให้ตาย เละ
เน่าเฟะ
แล้วก็จะเหยียบ และกระทืบซ้ำ
ให้สมชื่อ
sa(n)dism 555
ยังดีที่มีความรู้สึกนั้น เราสิไม่รู้มันหล่นหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ คงต้องไปตามเก็บมาใหม่ ช่องว่างเต็มไปหมด
แสดงความคิดเห็น