วันจันทร์, มกราคม 21, 2551

Ending the day


The day is ending,

our life is one day shorter.

Let us look carefully at what we have done.

Let us practice diligently,

putting our whole heart into the path of meditation.

Let us live deeply each moment in freedom,

so time does not slip away meaninglessly.
Present Moment Wonderful Moment
...Thich Nhat Hanh

วันเด็ก

มาทำขนมให้เด็กๆ หรือมาแย่งขนมเด็กกินกันแน่ ยังเป็นคำถามคาใจจริงๆ
น่าชื่นใจที่ขนมอร่อยทุกอย่าง กระเพาะปลา เฉาก๊วย ไอติม วาฟเฟิล บราวนี่
เครดิตให้แก๊งแม่ครัว ทำด้วยความตั้งใจจริงจังมากๆ ส่วนข้าพเจ้า เอ้าชิมๆ
ดูซิมีคำว่าอาหารอยู่บนหัวเลย.....ภาพประทับใจขอเครดิตให้ น้องดำครับผม

วันพฤหัสบดี, มกราคม 10, 2551

ทราเวลเล่อร์ๆ


วัดเซียงทอง หลวงพระบาง

ขอบใจน้องโน๊ตผู้อุปการะกล้องโลโม่

ไปเที่ยวลาวเหนือคราวนี้ มีเรื่องเหมือนอยากจะเล่ามากมาย แต่ไม่รู้ว่าความเป็นนักเล่านักโม้มันหายไปพร้อมๆกับงานสุมหัว หรือกับความโหวงเหวงของจิตใจกันแน่ เอาเป็นว่าเอารูปมาอวดนิดๆหน่อยๆ กับความประทับใจเล็กๆน้อยๆเ พื่อนๆหลายคนอาจได้รับผ่านทางโปสการ์ดไปแล้ว(หวังว่าคงพออ่านพาสาลาวของพวกเราออกอยู่บ้าง) ทั้งเรื่องเล่นน้ำโขง ล่องน้ำสอง ตกน้ำตก หลงนรก และเป็นแผลเต็มตัว แล้วก็ได้เฮียนเขียนอ่านพาสาลาว กินส้มตำ นุ่งซิน กินเบียลาว แบบสามสาวทราเวลเล่อร์ กลับมาสภาพเยินๆหน่อย

สะบายดีปีใหม่เด้อ

www.freeyourbooks.org

วันนี้มาเพื่อโปรโมทเลยครับ


เคยมีอาการแบบนี้กันบ้างไหม หลังจากอ่านหนังสือเล่มที่เจ๋งมากๆจบ
“ โอ้ว พระเจ้าจอร์จ มันยอดมากเลย ทุกคนบนโลกต้องอ่าน!” เมื่อหันไปซ้ายขวาก็พบว่า ไม่ว่าจะเป็น เพื่อน พี่ น้อง คนรอบกายต่างก็อ่านหนังสือเล่มนี้ไปกันหมดแล้ว ที่สำคัญคือ พวกเขาเองนั่นแหละที่ส่งหนังสือ เล่มนี้ให้กับคุณ คล้ายๆกับการแข่งวิ่งผลัด ที่คุณบังเอิญเป็นผู้เล่นคนสุดท้ายที่ถือไม้อยู่พอดี และไม่รู้จะส่งต่อ ไปให้ใครแล้ว เลยถือติดตัวไว้อย่างนั้นจนจบเกมก็แล้วกัน

แต่ทว่า หากไม้ชิ้นนั้นคือหนังสือสักเล่ม ที่คุณคิดว่ามันทรงพลังอย่างมหาศาล และคนส่วนใหญ่ก็น่าจะได้ ลองอ่านดู แทนที่จะเก็บมันไว้บนชั้นหนังสือ และปล่อยให้ฝุ่นมาเกาะวันแล้ววันเล่า ลองเปลี่ยนเป็นหยิบมัน ไปให้คนอื่นลองสัมผัสมันบ้างคงดีกว่า เพราะบางที หนังสือเล่มนั้นอาจจะเปลี่ยนชีวิตของเค้าไปตลอดกาล เลยก็ได้ ใครจะรู้...

แล้วถ้าคนที่ได้รับไป ก็พาหนังสือต่อไปยังคนอื่นต่อไปอีกเป็นทอดๆ เหมือนเป็นพี่สาวพี่ชายใจดีพาหนังสือ เที่ยวไปด้วยในตัว ก็ยิ่งดีใหญ่เลย
เจ้าความรู้สึกดีๆที่เราได้จากหนังสือ จะได้กระจายขยายไปมากขึ้นอีก
แบบนับไม่ถ้วนเลยทีเดียว
และที่ลืมไม่ได้เลยคือ หลังจากที่บรรดาหนังสือน้อยใหญ่ทั้งหลายที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเรา
ได้พาเราไปเห็นอะไรมากมายที่เราไม่เคยเห็นผ่านตัวอักษรบนเนื้อตัวของมัน น่าจะถึงเวลาเสียที
ที่เราจะปล่อยให้มันเดินไปเที่ยวในโลกกว้าง กับเจ้าของคนใหม่ๆบ้างซะที ว่ามั้ย...

มาสนุกกับพวกเราน่ะที่ www.freeyourbooks.org

วันพฤหัสบดี, มกราคม 03, 2551

.

Dust dance in the air,
revealed in the sunlight
yet me before myself.
An emptyness I'm in,
cruising nowhere,
no way,
So so small as a dust,
So so huge as the universe,
Face it,
is the only way.