เมื่อตระหนักได้ว่าความรักของฉันนั้นต่ำต้อย
และเต็มเปี่ยมไปด้วยความเห็นแก่ตัวฉันใด
ก็เป็นการสมควรแล้วที่ฉันมิได้รับความรักที่ยิ่งใหญ่ฉันนั้น
ควรหรือที่จะร้องขอสิ่งใด ควรหรือที่จะเจ็บปวดถึงเพียงนี้
เป็นการค้นพบที่สร้างความเบาหวิว
แม้กระนั้นยังมีช่วงเวลาที่เราได้อยู่เพื่อกัน และกัน เท่านั้น อย่างแท้จริง
ถึงแม้จะมีแต่ความรักอันต่ำต้อยของฉันกับความไม่รักไม่มีอารมณ์ของเธอ
เราก็ควรที่จะดื่มด่ำกับทุกประสบการณ์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
เสมือนว่าเป็นสมบัติล้ำค่าชิ้นหนึ่ง ไม่ว่ามันจะคือรอยยิ้มหรือคราบน้ำตา
เหนือสิ่งอื่นใด ฉันควรที่จะให้อภัยความต่ำต้อยและเห็นแก่ตัวของตัวเองก่อน
เพื่อเป็นก้าวแรกของการหลุดพ้นไปจากตัวของมันเอง
เพียงก้าวแรกเท่านั้น ไปสู่ความรักที่ยิ่งใหญ่ซักวัน
7 ความคิดเห็น:
โดน โอ๊ย โดน
if it's love, it doesn't hurt...เคยอ่านเจอที่ไหนซักที่
ไม่ได้มีความรักของใครเลยที่ต่ำต้อย
เพราะรักนั้นมีค่าโดยตัวมันเอง
และรักที่เราจะมอบให้ และแบ่งปันแก่กันนั้น
หากคิดว่ามันไร้ค่าแล้ว เราจะกล้ามอบสิ่งไร้ค่านั้น
ให้กับคนที่มีค่าสำหรับเราได้อย่างไรกัน
เราย่อมอยากที่จะมอบของที่มีค่าที่สุด
ให้คนที่เรารักที่สุด
ไม่ใช่เหรอ
มันสวยงาม และสูงค่า ไม่มีความรักของคนใด ที่ไม่เป็นที่ต้องการ เพียงแต่ว่าต่างฝ่ายต่างยังเดินทางมาไม่เจอกัน ก็แค่นั้น
นึกว่า
it's love, it must hurt
ซะอีก
if it's love, it doesn't hurt...vs... it's love, it must hurt
ขำ ดูเหมือนจะจริงทั้งสองเลย
if it's love, it's must hurt. THAT if it's TRUE love, it's happy together.
เราวิ่งหาความรักแทบเป็นแทบตาย วิ่งหา วิ่งหา วิ่งหา ที่ข้างนอก แท้จริงควมรัก เราไม่อาจหาได้จากภายนอก แต่ความรักนั้นเกิดขึ้นในใจเรา และเรามีแต่ให้กับคนอื่น เราว่า"รักคือความปรารถนาดี และให้"ให้อย่างไม่มีข้อแม้ ให้อย่างเต็มใจ ให้อย่างมีความสุข เราว่าถ้าไม่มีความสุขแล้ว มันคงไม่ใช่ความรัก รักไม่ต้องการครอบครอง ไม่ต้องการเอาเป็นของตัว มีแต่ความยินดีที่เขามีความสุข เหมือนของมูลนิธิเด็กอย่างบังเอิญที่ว่า"รักคือความปรารถนาดี และให้โอกาส" เราว่าคงต้องอ่าน TRUE LOVE ก่อนแล้วถึงจะบอกได้ว่าเป็นอย่างไร แต่รักยังไงก็ไม่เจ็บ มีแต่ความไม่เข้าใจแล้วทึกทักเอาอย่างอื่นว่าเป็นรักถึงได้เจ็บ ทรมาน
แสดงความคิดเห็น