วันศุกร์, เมษายน 24, 2552

อีกบทเพลงแสบสันของพี่แจ็คจอนสัน

Everyone laughed at her joke
As if they'd never even heard it before
And maybe they were truly amused
But every word that she spoke was a bore
And maybe it's because they had seen
The previews on the TV screen
Well this part is good and that's well understood
So you should laugh if you know what I mean
But it's all relative
Even if you don't understand
Well it's all understood
Especially when you don't understand
Then it's all just because
Even if we don't understand
Then lets all just believe
Everyone knows what went down
Because the news was spread all over town And fact is only what you believe
And fact and fiction work as a team
It's almost always fiction in the end
That content begins to bend
When context is never the same
And it's all relative
Even if we don't understand
And it's all understood
Especially when we don't understand
Then it's all just because
Even if we don't understand
Then lets all just believe
I was reading a book
Or maybe it was a magazine
Suggestions on where to place faith
Suggestions on what to believe
But I read somewhere
That you've got to beware
You can't believe anything you read
But the good Book is good
And that's well understood
So don't even question If you know what I mean
But it's all relative
Even if you don't understand
Well it's all understood
Especially when you don't understand
And it's all just because
Even if we don't understand
Then lets all just believe
But there you go once again
You missed the point and then you point
Your fingers at me
And say that I said not to believe
I believe I guess
I guess it's all relative

วันพุธ, เมษายน 15, 2552

.

วันนี้เป็นวันที่ถนนทุกสายในกรุงเทพมหานครปลอดโล่งซึ่งรถราอย่างเช่นเคย เนื่องด้วยยังคงเป็นวันหยุดยาว บวกกับสถานการณ์บ้านเมืองที่ไม่สงบเรียบร้อยดี ทำให้คนเลือกจะอยู่บ้านมากกว่า เหตุนี้เองจะไม่ให้รู้สึกแปลกใจได้ยังไงเมื่อพี่สาวพูดว่า จะขึ้นทางด่วน ความคิดแรกที่ผุดขึ้นมาในหัวคือ รถไม่ติดซักหน่อย อย่างที่สองคือ วันนี้วันหยุด แล้วจะด่วนไปไหน คิดไปอีกที เป็นไปได้ว่าพี่เราจะมีอาการ “เสพติดทางด่วน” เพราะไม่ว่าเธอจะไปไหน เธอจะมีความคิดว่าควรจะขึ้นทางด่วนอยู่ตลอดเวลา ไอ้เราสิเป็นคนไม่ชอบขึ้นทางด่วน เพราะไม่รู้ว่าจะด่วนไปไหนนักหนา

หรือจะเป็นเราเองที่ผิดแปลก สมัยนี้อะไรๆก็ด่วนไปหมด ทางด่วน อาหารจานด่วน พิมพ์งานด่วน เงินด่วน งานด่วน เรือด่วน รถด่วน หนูด่วน เป็นต้น ว่าแต่ว่า คำว่าด่วนเนี่ย มันคงจะเปลี่ยนไปตามยุคสมัย เช่น หากสมัยก่อน ฝ่ายกองทัพพม่าเร่งเดินทัพลงมากรุงศรีอยุธยา ความด่วนอาจจะเท่ากับ 4 เดือน สงสัยอนาคตข้างหน้า คำว่าด่วนอาจจะเท่ากับ เสี้ยววินาที โอ้ว ไม่อยากจะคิดว่า เราจะเอาเวลาที่ประหยัดได้มากมายก่ายกองไปทำอะไรให้โลกมันวุ่นวายได้มากกว่านี้อีกมั้ยหนอ

บางคนที่ไม่มีอาการเสพติดความด่วน ก็ไม่แน่ว่าอาจจะเสพติดทางลัด เช่น เรียนทางลัด รวยทางลัด ดังทางลัด ขึ้นสวรรค์ทางลัดด้วยการทำบุญปิดพระเจดีย์(ไม่ได้เอ่ยชื่อนะฮะ 555) หรืออาจจะเสพติดสูตรสำเร็จ อาหารสำเร็จรูป เสื้อผ้าสำเร็จรูป อะไรๆก็สำเร็จรูป เพียงแค่ฉีกซอง ของที่ได้มาง่ายเราจึงเลิกใช้มันง่ายๆ ทำให้เราบริโภคมากเกินสมดุล และสร้างขยะบนโลกนี้มากขึ้นอีก สมัยก่อน คนอีสานมักจะมีกี่ทอผ้าอยู่ใต้ถุนบ้าน ทอผ้าซิ่น ผ้าขาวม้า แม่จะทอผ้าขาวม้าด้วยไหม ห้าสีแบบเขมรให้ลูกชาย โดยจะทอให้ดีที่สุด เพราะผ้านี้จะเป็นผ้าประจำกายของชายหนุ่มคนนั้นไปอีกนาน ชนชาติพันธุ์กลุ่มหนึ่ง เมื่อมีลูก แม่จะทอและปักผ้าไว้ให้สวยที่สุด สำหรับห่อตัวเด็กและผ้าผืนนี้เองจะคลุมร่างคนๆนั้นในวันที่เค้าตาย กว่าจะได้ผ้าแต่ละผืนจะต้องเริ่มจากการปั่นฝ้าย สาวไหม ต้มย้อม ขึ้นตะกอ แล้วก็ทอเป็นผืน ไม่ได้ใช้เงินเสกได้อย่างเช่นเราๆทุกวันนี้

มีครั้งหนึ่งในงานภาวนา ซึ่งเรามีของว่างเป็นข้าวต้มมัด เรากินกันในความเงียบ แต่ในความเงียบนั้นมีสิ่งที่ถูกถามขึ้นมาในใจ “เราประเมินราคาข้าวต้มมัดนี้ อันละกี่บาทกันนะ” 5 บาท 10 บาท หรือ 20 บาท กันแน่ ? สิ่งที่ค้นพบในใจตัวเอง ทำให้ตระหนักได้ว่า นี่เราหลงลืมอยู่ในโลกของความด่วน ทางลัด และสูตรสำเร็จอย่างสาหัส


เราไม่เคยรู้ด้วยซ้ำว่าขั้นตอนการทำข้าวต้มมัดนั้นต้องทำยังไงบ้าง รู้แค่ว่ามียี่สิบบาท จะกินอะไรได้บ้าง เมื่อเราอยากเข้าโรงเรียนดังๆเราก็จ่ายเงินไปเรียนกวดวิชา เพื่อให้ได้สูตรลัดคิดไวจากสำนักติวเตอร์ต่างๆ เพื่อให้ได้เรียนที่ดีๆ ทำงานเก่งๆ ได้เงินเดือนเยอะๆ แล้วเอาตังค์ไปซื้อเสือ้ผ้าใส่ และซื้อข้าวต้มมัดมากิน

ไม่มีพระสูตรไหนที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้เลยว่าเป็นทางลัด จริงอยู่ที่เราปฏิเสธไม่ได้ว่า ทางด่วน ทางลัด สูตรสำเร็จนั้นไม่มีอยู่จริง แต่ทางด่วน ทางลัด สูตรสำเร็จ เหล่านี้จะนำเราไปได้ไกลซักเพียงไหน ด้วยว่าความจริงที่ยิ่งใหญ่นั้นไร้ซึ่งแม้อรรถาธิบาย สำมะหาอะไรกับทางด่วน ทางลัด หรือสูตรสำเร็จ

The water in a vessel is sparkling;

the water in the sea is dark.

The small truth has words that are clear;

the great truth has great silence.

:Rabindranath Tagore

If we as members of the human race practice meditation,
we can transcend our fear, despair, and forgetfulness.
Meditation is not an escape.
It is the courage to look at reality with mindfulness and concentration. Meditation is essential for our survival, our peace, our protection.

– from The World We Have
Thich Nhat Hanh

วันอังคาร, เมษายน 14, 2552

.

In ourselves, there are many things come up .....all the time.
If we listen.
No matter what it is(in our own perception), positive or negative, adorable or unbearable.
We should look deeply in it with calmness and open mind.

Unfortunately we might have been taught so much about good and bad in a way that they are something parallel.

When we find a good one we so happy we praise ourselves but when we find a bad one we think "no! it can't be"and we try to hide it from ourselves or other people.

But the thing is nobody is bad or good at all.
Sometime we don't want to admit that these mean thoughts, ugly feelings is in us.
Or Maybe we do know but we don't want others to know that we're bad or not that good.

This day in our society,I think the most important thing we really need to be is
be natural
when we feel fine to be ourselves
we will be free.
we will be light.
when we feel comfortable to be not-that-good
we will expect less from others.
we will be open to take others just the way they are .
we will respect each other more.

we will have a little bit more of peace.

.


Globe is warming.
Children are hungry.
While we keep on killing each other.

วันพฤหัสบดี, เมษายน 02, 2552

คำคมลูกพี่พิท

"เรามักจะขัดแย้งกับผู้อื่น เพื่อที่จะยืนหยัดในความคิดเห็นของเรา เพื่อที่เราจะได้ไม่สูญเสียความเป็นตัวเองไป นั่นก็เพราะว่าเราคิดว่าถ้าเรายอมทำตามคนอื่น เราจะไม่เป็นตัวของตัวเอง เรานั้นมอง ตัวเรา และ คนอื่น แยกออกจากกันเสมอๆ หากว่าเราลองมองให้เห็นว่า เขาต้องการให้เราทำอย่างนั้นเพราะอะไร แล้วเราเข้าใจเงื่อนไขและความยากลำบากของอีกฝ่ายเหมือนกับว่ามันเป็นเงื่อนไขของเราด้วย เราเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในใจเขา แล้วเราอาจจะเข้าใจมากขึ้น หากว่าเราทำหรือไม่ทำสิ่งหนึ่งตามความคิดเห็นของอีกบุคคลหนึ่ง โดยที่เรารู้ตัวดีว่าเราทำไปเพราะเหตุผลกลใด เราย่อมเป็นอิสระจากความขัดแย้ง และเราสามารถเป็นตัวของตัวเราเองได้อย่างง่ายดาย"