.

... ฝันไปรึเปล่า
หมู่เมฆและแมกไม้

หมู่ดูกระทิง

น้องถั่วอะไรซักอย่าง

เข้ม บอย

หญิง บี

ลุงโชคสอนหลาน

ท้าแดด...นผุย จักร

ท้าลม...บี๊ ออน บี ธีร์พลังจิต คุง เอม

มอมๆ... นิ้ง ปอย นผุย หญิง

เลอะๆ... เพ่อ้อ พี่โม่ บี๊ ธีร์..พลังจิต ธีร์..ลกจิต บี เอ๊ะ เห็นหัวเข้มด้วย

ต้นกล้า

ไอเย็นชื้น และความบริสุทธิ์สดชื่นของอากาศ

เสียงกรอบแกรบของใบไม้แห้งที่คลอไปกับทุกก้าวย่างบนพื้นดินที่อ่อนโยนแต่มั่นคง

สีเขียวหลากหลายเฉดสีของใบไม้ และต้นไม้น้อยใหญ่

สีฟ้าใสๆกับปุยเมฆขาวบนท้องฟ้า เมื่อแหงนหน้ามอง

เพื่อนๆที่กำลังร่าเริงเหมือนนกกระจอกแตกรัง(ฝูงใหญ่)กันอยู่ไม่ไกล

คงจะเป็นสิ่งเหล่านี้...ที่ทำให้เสียงร้องของเจ้านกน้อย(ที่มองไม่เห็นตัว)ในแมกไม้

กลายเป็นบทเพลงที่ไพเราะยิ่งกว่าบทเพลงของกวีเอกคนไหนๆ

สวนลุงโชค : เขาแผงม้า

2 สิงหาคม 2551