.

another day of mess
so tired because of sleepless night
restless thoughts
ain't at peace
turning point?
"life's too short to be afraid" he sung
or i just want to runaway?
...
met judy in the evening
while we were on a bus home,
i was leaning my head on her shoulder.
she gave me smile.
best friend...best moment of the day.
maybe it's enough.

ได้รับแล้วน่ะ :)

ตั้งแต่มีบลอคสะสมโปสการ์ด
เพื่อนๆที่ฮักส่งมาให้กันใหญ่
ดีใจ ขอบคุณมาก

Within an Unconciousness

Journey to a little bit deeper mind
Discovered some underlying feeling
Under skin, full of pus that's unseen

That was flowed now stuck
Between what I do and what I believe, There's conflict
I cannot seperate good from bad
Happy from sad
Should from shouldn't
Like hydrogen and oxygen atoms together in molecule of water
The more I find the conflicts, the more it's confused
Way out?
...clueless

Anyway, I'm happy with this new notion of my conflict and confusion.
It's new understanding of an inunderstanding .

PS. I've learnt lots from that unconcious night.

First, giving has it's own value in itself,
not from what you gain back in return.
And it's nothing to do with pride.
(thx penguin you realized me this... fight fight!! be with you)

Second, keep in mind that lots of people love and care for me
(that i do appreciate you all my friends and brothers)
How lucky i am !

Last but not least, happy always :)

คุโรมาตี้บลอคคนบวม

ขอแนะนำบลอคน้องใหม่ เจ้าของบลอคไม่ขอเปิดเผยนามอันแท้จริง
http://cromartie.blogspot.com/
ขำๆ ไม่ขำก็ไม่ขำ เค้าเอาแค่ขำๆอยู่แล้ว

little family within my house

แม่นกขมิ้นกำลังกกลูกอ่อนในรังบนต้นเฟื้องฟ้าหลังบ้าน จะแดดเปรี้ยงหรือ ฝนตกหนักต้องเปียกไปทั้งตัว มันก็ไม่ยอมไปไหน เพราะลูกมันยังเล็กมากได้แต่คอยแอบดู(อยากรู้อยากเห็น) แล้วก็เอาใจช่วยมันอยู่ห่างๆ

as good as it(thought) gets

Late night,
Driving home alone,
Mind was somewhere else called garden of realization,
where the girl's thoughts grow.
Thoroughly know that I'm a person who attached to a book as well.
Neither "Old" nor "New"
But a blank book
Day-by-day, I live
Page-by-page, I write
Incompleteness-by-incompleteness, I think
Broken image-by-broken image, I see
Confusion-by-confusion, I'm in
Question-by-question, I ask
Answer?
Is it too early for the answer?

Back to the point!
There's nothing to do with what i write down on a blank book.
not at all
maybe my tiny book is the problem
; my narrow perspective
; my positive and negative bias co-existed.

Question to myself.
.................................................................................
Have I ever read others books carefully?
Or just scattered eyes on and hasty concluded?
Had the rest of my time written self-vision.
................................................................................
Answer,
maybe neither yes nor no.
neither black nor white.

Neither "Old" nor "New"
and no
not present too.
loosely somewhere in between past and future ; i'm hanging on

as good as it(dream) gets

Late night,
Riding home on subway...
Reading "The Death of Visanhu"
Mind was somewhere else called imagined garden,
where the girl's fairy tales exist.
Can't help dreaming it'll come true in real life.
Though I know that it's not going to happen
(I lie.Deep down inside,my hope lies) ,
who care? ... to dream: it's fun!
And so...
As i thought...
As it happened (happened = never happened) in my favourite films.
....................................................................

!!!

Surprisingly,
As it always twist!
In the other (simple) way, it happened.
As it always unexpected.
....................................................................

"Life is a journey. Bring an open mind"
(TRANSAMERICA just bought dvd..not watch it yet)

....................................................................
ps. :)

ช้าง ช้าง ช้าง ช้าง ช้าง

เห็นตู้บริจาคของ มูลนิธิคืนช้างสู่ธรรมชาติ (Elephant Reintroduction Foundation) อยู่ตามสถานีรถไฟฟ้า รถใต้ดิน สนามบิน แม้แต่ในร้านกาแฟดอยตุงก็ยังมี เพิ่งจะได้เห็นกิจกรรมต่างที่ดำเนินการโดยโครงการนี้ เลยเอามาช่วยเป็นกระบอกเสียง(เล็กๆ)อีกทางหนึ่ง ผ่านไปผ่านมาก็ช่วยกันสละตังค์ก้นกระเป๋าให้ช้างบ้าง ช้างไทยจะได้ยิ้มกันมากขึ้นน่ะ
via http://elephantreintroduction.org/
via http://elephantreintroduction.blogspot.com/

.

Please don't be fooled, foolish.

Compliments make you deaf to truth.

Praise comes and goes.

Words are the wind, divested the trees of their leaves and flowers

Be an infinite foolish, my heart.

.....

ps. paradise...now

simply happy day

วันนี้เป็นวันธรรมดาๆ ที่จริงๆแล้วไม่ค่อยมีบ่อยนัก จะเรียกว่าธรรมดาที่พิเศษก็ได้ สายๆไปบ้านอาม่ากับน้อง ไปทำงานประจำที่ทำมาแต่เด็กยังโต คือพับกระดาษไหว้เจ้า กินข้าวกลางวันกับอาเจ็กด้วย
ตอนเย็นกลับมาบ้าน กินไอติมไปสี่แท่ง (ยังสงสัยว่ากินเข้าไปได๊) แล้วก็อย่างเคยอ่านหนังสือแล้วหลับไป แต่ได้หลับแบบสบายใจมาก หลังจากผ่านพ้นการขายงานล่าสุดที่ทำเอาเครียดนอนไม่หลับมาหลายคืน
ตื่นมากินต่อ (อีกแล้ว)
ตอนนี้นอนอ่านหนังสือเล่นอยู่ในห้องคนเดียว แต่ได้ยินเสียงน้องกะพ่อเชียร์บอลแว่วๆมา รู้ได้ว่าแม่ต้องนั่งหลับอยู่หน้าทีวี พี่ก็คงนั่งปักครอสติสอะไรของมันอยู่ น้องก็เล่นเกมส์แหงๆ(ทั้งวี่ทั้งวัน)

ถ้าไม่เคยลองไปอยู่คนเดียวคงจะไม่มีทางรู้เลยว่า
ระหว่างการอยู่คนเดียวที่อื่น กับการอยู่คนเดียวในห้องแต่รู้ว่าแม่นอนหลับอยู่ตรงไหนซักมุมในบ้าน
มันรู้สึกแตกต่างกันขนาดไหน
เฮ้อ กำลังจะซึ้งอยู่เชียว.....ค่าๆ ค่ะ รู้แล้วแม่ เดี๋ยวไปเก็บ ค่า ค่ะๆๆ
แม่ : งึมๆๆๆ (ไม่สนใจฟัง ปล่อยให้เป็นภาษาต่างดาว บ่นได้บ่นไป55)

หิ่งห้อย แมลงธรรมดา

อยู่ดอยมีหิ่งห้อยเป็นเพื่อน

conversation within

asked the girl : ทำไมหนูถึงไม่เป็นคนที่เก่ง หรือเป็นคนฉลาดบ้าง?
answered Jacob : จะเป็นการฉลาดกว่าที่จะเป็นคนใจดีมากกว่าเป็นคนฉลาด
asked the girl : เอ..แล้วถ้าหนูก็ไม่ได้เป็นคนใจดี หรือเป็นคนดีเลยล่ะ?
answered Tagore : อย่างนั้นก็อย่าพยายามจะเป็น...เพราะคนที่ห่วงว่าจะทำดี มักไม่มีเวลาให้เป็นคนดี
said the girl : เฮ้อ.. ก็หนูเป็นแค่เด็กธรรมดา ที่ไม่ฉลาด...แต่ขี้เกียจ แล้วก็อ่อนแออีกด้วย
asked somebody : หนูเป็นทุกข์หรือ?
answered the girl : เอ..หนูว่าหนูก็พอจะมีความสุขอยู่บ้างแล้วก็หัวเราะได้ทุกวัน
said somebody : การหัวเราะหน่ะเป็นพรสวรรค์อย่างหนึ่งที่ทุกคนได้รับมา เพียงแต่ว่าใครจะใช้มันหรือไม่เท่านั้นเอง
the girl :)

wisdom of the day

A mind all logic is like a knife all blade.

It makes the hand bleed that used it.

Stray Birds

Rabindranath Tagore

แอ่วดอยฉบับสาวไทลื้อ

วันนี้พี่จ๋ามพาเที่ยวแบบอินไซด์ชาวไทภูเขา

พี่จ๋ามเมื่อ14ปีที่แล้วตอนเป็นนักเรียนอยู่ในพม่า(นี่คือชุดนักเรียน)

ภาษาไทย-ไทใหญ่-ไทลื้อ

เริ่มต้นด้วยอาหารมื้อเช้าแบบไทลื้อฝีมือพี่จ๋ามเอง แผ่นข้าวเกรียบข้าวฟืนนี่ imported จาก พม่า แบบเดียวกับข้าวฟืนลูกเต๋าแต่คนพม่าจะเอามาบดแผ่นเป็นข้าวเกรียบมากกว่า อร่อยเด็ด
อิ่มแล้วก็ได้ฤกษ์ออกเดินทางไปสวนลิ้นจี่ ออกจะลื่นหน่อยเพราะฝนเพิ่งตกตอนเช้า เดินลัดเลาะไหล่เขา ตลอดทางนี่เรียกได้ว่าเป็นพืชสวนผสม มีตั้งแต่ สับปะรด มะเขือ มะนาว ส้ม ส้มโอ ฝรั่ง ลิ้นจี่ มะไฟ ข้าวโพด และอีกสาระพัดผัก เจอยายกำลังจะเอาผักที่เก็บไปขาย ทักทายพี่จ๋ามว่า "หลานชายเหรอ?" แป่ววว รีบตอบว่า "หนูเป็นผู้สาวจะยายจ๋า" 55 ก็ผู้หญิงแถวนี้ไม่มีใครไว้ผมสั้นๆซักคน

พักเหนื่อยริมลำธารหลังจากเดินเที่ยวแบบเด็กกทมที่เห็นอะไรก็ตื่นตาตื่นใจ แวะดูไปซะทุกอย่าง กินเวลาเป็นชั่วโมง ถึงจะเป็นลำธารเล็กๆแต่ก็มีดอกหญ้าขึ้นประปราย มีผีเสื้อบินไปบินมาให้เห็นตลอดริมน้ำ ไร่ข้าวโพดเชิงดอย เสียดายที่ยังมันยังเล็กอยู่ไม่มีฟักให้ขโมยได้เลย

ชุดสาวไทใหญ่

กลับมาพักกันหายเหนื่อย กิจกรรมต่อไปเป็นการทดลองแต่งกายแบบชาวไทภูเขา ชุดนี่เรียกได้ว่าออริจินัล แต่คนนี่สิไม่เข้ากับชุด เพราะหมวยเกิน55

ถ่ายรูปกับน้องแลในชุดไทลื้อ(เกือบจะใส่ไม่เข้าอยู่แล้ว)

รั้วบ้านพี่จ๋าม basic stucture ที่น่าสนใจมาก ไม่ต้องใช้ตะปูซักตัวเดียว

ภาพบนเพดานวัดห้วยน้ำขุ่นซึ่งเป็นวัดที่เป็นศูนย์กลางของชาวบ้านแถบนี้ ฝีมือไม่ใช่ช่างศิลป์วังหลวงเป็นภาพง่ายๆ แต่ใช้สีได้สวยน่าสนใจมาก

แล้วยังแถมท้ายด้วยการไปเที่ยวชุมชนชาวไทลื้อแถบแม่สายต้องเดินลัดเลาะเข้าไป เหมือนหลงไปอยู่ต่างแดนเพราะไม่เข้าใจอะไรที่เข้าพูดกันซักคำเดียว ทั้งที่คิดว่าน่าจะรู้เรื่องบ้าง ไปเยื่อนครอบครัวไทลื้อครอบครัวใหญ่เค้ามารวมตัวกันบ้างมาจากพม่า หรือต่างอำเภอ ดูอบอุ่นครึกครื้น เราก็เลยได้แต่นั่งยิ้มแป้น พยักหน้าหงึกๆไปเรื่อย แล้วก็กินๆ อาหารพม่าอร่อยแปลก แต่จำชื่อไม่ได้ซักอย่าง เหนื่อยพอดีๆก็หมดวัน

นอนหลับฝันดี?

Different Clouds

2 nd June 2006

It's time to exhale and take a deep breath in again...vacation
In front of me, the meeting of the water, hills and cloudy sky of Kwan Pa Yao.
There's no way to see sky this wide in Bangkok.
It's wide enough to see totally different weathers in the same scene.
15 degrees left, there's big dark moody cloud and it's raining elephants.
15 degrees right, there's sunray through thin layers of clouds onto the hills that covered with their evening fog...just like heaven on earth.

It's seems to me...such a perfect strange combination!!
i realize that nature can be mad as much as be nice.

And what about people?