วันเสาร์, ธันวาคม 20, 2551

.

memories of the past are like the itchy feeling beneath the scar,

lying there and shows up for sometimes.

some makes me laugh or maybe ashamed, regrets, craved

there are somes that I'm not sure whether I want to remember or entirely forget them.

and many times I can't help thinking to myself "If I wasn't, If I didn't,...."



none of them I could change no matter how much I want to fix the karma I've made

that's not what's god let human like us do.

if i could hear him say,he may say "hold you head up and move on. even though you have to wear your past karma and walking the present. make your best in the here and now."


วันอาทิตย์, ธันวาคม 14, 2551

Mintz Grand Opening

ดีใจและซึ้งใจที่พ่อ แม่ พี่ น้อง ครอบครัว เพื่อนๆ พี่ๆ ทุกคนเอาใจช่วย ให้กำลังใจและรอยยิ้มมากมาย กับชีวิตอันนี้ ที่ข้าพเจ้าเลือกละเลงอยู่ในขณะนี้ อยากบอกว่าขอบคุณ in gradtitude จิงๆค้าบบบบบ(จังเกิ้ล)ทุกๆคน

วันศุกร์, ธันวาคม 12, 2551

หนังจีนภาคดึก(โคตรๆ)

scenario ท่านแม่ทัพท่านหนึ่งกำัลังสนทนาภาษาปราชญ์ กับ นักปราชญ์ผู้มีรูปลักษณ์ภายนอกมอซอ ดูคล้ายคนแร่ร่อนหัวฟู หน้าตามอมแมม อยู่ภายในจวนพัก และมีลูกน้องของแม่ทัพโผล่เข้ามาพบ

ลูกน้อง : ท่านแม่ทัพ ...(พลับเหลือบไปเห็นท่านนักปราชญ์) แล้วท่านชายประหลาดผู้นี้คือ?
ท่านนักปราชญ์ : เฮ้ (ยื่นมือออกมาห้ามแบบหนังจีน)ข้าเป็นเพียงคนรากหญ้าคนหนึ่ง ไม่สามารถจะเป็นคนประหลาดได้หรอก อย่าเรียกอย่างนั้นเลย
ท่านแม่ทัพ : เฮ้ (ยื่นมือออกมาห้ามแบบหนังจีน) คนประหลาดก็เป็นประหลาดซิ ท่านจะถ่อมตนไปทำไมกัน

ตกลงว่าเป็นคนประหลาดมันไฮโซเหรอเนี่ยะเิพิ่งจะรู้!

วันอาทิตย์, ธันวาคม 07, 2551

บทเพลงบรรเลงชีวิต

Tokyo Sonata
A Film by Kiyoshi Kurosawa

"ชั้นอยากตื่นมาแล้วพบว่าชีวิตที่ผ่านมาของชั้นเป็นแค่ฝัน ตื่นมาแล้วก็พบว่าชั้นเป็นคนอีกคนหนึ่งไปเลย"

วันเสาร์, ธันวาคม 06, 2551

"a part time lover and a full time friend"

Juno : Dad, it’s not about that. I just need to know if it’s possible for two people to stay happy together forever, or at least for a few years.
Dad: It’s not easy, that’s for sure. Now, I may not have the best track record in the world, but I have been with your stepmother for 10 years now and I’m proud to say that we’re very happy
Dad: In my opinion, the best thing you can do is find a person who loves you for exactly what you are. Good mood, bad mood, ugly, pretty, handsome, what have you, the right person will still think the sun shines out your ass. That’s the kind of person that’s worth sticking with.

ใครพลาด ดูด่วน!

ทำได้มั้ย?

คุณ จ. : ถ้าหากว่าวันนึงเราอยากจะออกจากกรอบกำหนดของสังคมนี้หล่ะ เราทำได้มั้ย เราทำได้มั้ย
คุณข. คุณน. : ทำได้สิ
คุณ จ. : แล้วถ้าหากสิ่งที่เราทำโดยไม่สนกรอบกำหนด แต่เราก็ยังถูกตัดสิน ถ้าเราทำสิ่งที่คนใน"สังคมของพวกเขา"รับไม่ได้ แล้วเค้าก็จับเราไปเข้าคุกหล่ะ

บทสนทนาของวัน ทำให้นึกถึงหนังสือเล่มนี้ ซึ่งโดนใจกับหัวข้อสนทนาซะจริงๆ คนๆหนึ่งซึ่งถูกตัดสินเพราะการกระทำของเขา ไม่เข้าทำนองของ "สังคม" เค้าจึงถูกลงโทษด้วยวิธีการที่สังคมคิดขึ้นมา แต่ในที่สุดแล้วลูกกรงของห้องขังไม่สามารถจองจำอิสรภาพของเขาไว้ได้เลย แม้จนถึงวินาทีประหาร

วันจันทร์, ธันวาคม 01, 2551

.

The moon is there
but I cannot see.
I look
perhaps my eyes are already filled
with light...
It's bright...
like an artificial one.

the skycrappers and the moon
for them I'm nothing
but a blind.

วันเสาร์, พฤศจิกายน 29, 2551

My new profession

- free of charge-
by appointment only

วันเสาร์, พฤศจิกายน 22, 2551

.

whenever we lost our way within, we tend to run outside.
far far far farther...

It's so funny that sometime we laugh suddenly we can't help feeling unsecure and lost in a daze of our own life, of all the things that has happened to us , of our clueless future.
That's why...
In life we try to find something to hold on to.
some hold on to fame, power, money or whatever they thought it's worth for their live.
some people hold on to love, understanding, truth, peace even freedom.
Yes, we're different.
But at least we all hold on to something.

One said that...
Our in-breathe makes our out-breathe possible.
If we hold on to in-breathe, our out-breathe cannot happen.
All we must do is release it out in order to makes our life continue.
Exhale is the most important things we do to live.

I think it's just like "letting go"
No matter what is it, happiness or suffering.
wining or losing
pride...fame...all will be gone.
If we have ability to let it go.
simply we create our beautiful life.

วันอังคาร, พฤศจิกายน 18, 2551

.

Everyday people like you and me,
just wanna live naturally.
Time taught you and you taught me,
nothing gonna get us down.
Can't you see I said,
If it don't matter to you
it don't matter to me.
no no no no
If it don't matter to you
it don't matter to me.
People all around
making sounds and all kinds of noise.
If I could only get there,
then I could enjoy.
Who they try to be,
who they tryin to fool?
lets change the mood right now,
turn down the lights,
it's time to cool it down.
If it don't matter to you
it don't matter to me.
If it don't matter to you
it don't matter to me.
Yesterday and what we could be,
it don't matter.
Gettin more of what we don't need,
it don't matter.
Everything unless I'm with you,
it doesnt matter to me, no.
Bring it on downbring it on down to me.
Sing it on downsing it on down for me.
Sing it on downsing it on down to me.
If it don't matter to you
it don't matter to me.
If it don't matter to you
it don't matter to me. I said,
If it don't matter to you
it don't matter to me.
no no no no
If it don't matter to you
it don't matter to me.
Sometimes it don't matter to me.
Don't matter to me.

Donavon Frankenreiter - It Don't Matter

วันพฤหัสบดี, พฤศจิกายน 06, 2551

Art Therapy


What do you see in the picture?
Fear?
Hope?
Dream?
Wall?
"......"
Star?
Rainbow?
Shadow?
Jet turtle?
Fenix?
Tree within?

วันจันทร์, ตุลาคม 27, 2551

.

ที่เหยียบย่ำลงบนดอกไม้เล็กๆ ก็เพราะเราเป็นเรามากเหลือเกิน
ที่ไม่ได้ยินเสียงใสๆของนกร้อง ก็เพราะเรามีแต่เรามากเหลือเกิน
ที่ไม่รู้สึกถึงลมที่พัดผ่าน ก็เพราะเราติดกับความเป็นเราเสียเหลือเกิน

วันพฤหัสบดี, ตุลาคม 23, 2551

al(iving)one

คุยกับ(ความคิดตัวเอง)แต่ก็อย่าให้มากเกินไป
ปล่อยหัวให้โล่งซะบ้าง...ก็ดีเหมือนกัน

วันพุธ, ตุลาคม 01, 2551

.

If your cup is small, a little bit of salt will make the water salty. If your heart is small, then a little bit of pain can make you suffer. Your heart must be large.
-Thich Nhat Hanh-

short noteจากเทศน์(ที่อาจจะเพี๊ยนๆไปบ้าง)

We can practice breathing in breathing out, with understanding or without understanding.
But if we practice without understanding "why" we're practicing, soon we'll be lazy to continue.
We practice to understand ourselves.
We practice to recognize our suffering.
When we blind to suffering, we hurt each other.
Sometime we don't recognize suffering because sometime suffering manifested in form of pain feeling, neutral feeling or mental formation.

In Budhism, flower is the manifestation. it's the manifestation of our mind conciousness our eye conciousness, just like suffering.

Many times we're victim of our own perception, thinking and we do things that bring suffering to others.

We all have suffering but we can practice to be able to recognize each other's suffering and we try to take care of each other's suffering.

If we try to be good we make ourselves loose a chance to recognize our negative seeds.
Don't run away from suffering. It's ours. It's precious.
Suffering is the first noble truth.
With mindfulness we take care our negative seeds without trying to fight against it.

"If you think I am here to give you the Dharma ,The Truth. You're wrong."

The Dharma it should be found in yourself.
The Dharma it should be found in suffering.
The Dharma only can be born from suffering.
The Practice only can be born in yourself.
Don't find freedom outside you.
You have your own suffering and you can end your own suffering.
It's never too late to stop suffering.
True happiness is when suffering is stopped.

Suffering is the noble truth.

Last thing I want to say to you " Don't be too busy " because if we make ourselves be too busy we will not have enough time to practice more deeply.
Please don't be too busy.
Thank you :)

ปล. อาจจะตกๆและกระท่อนกระแท่น หากใครมาอ่านแล้วรู้สึกว่ามันหายๆก็ขออภัยเด้อ

วันจันทร์, กันยายน 29, 2551

.

Once in a while
I'll wake up
Wondering why we gave up
But once and a while
Comes and fades away

I don't know what love is
I'm selfish and lazy
And when I get scared
I can act like I'm crazy

When I think of your kisses
I'm still gonna smile
I'm still gonna miss you
Once in a while

Madeleine Peyroux - Once In A While lyrics

วันพฤหัสบดี, สิงหาคม 21, 2551

.

พี่แท็กซี่ : หนู รู้มั้ยว่าในโลกนี้มีอะไรที่เงินซื้อไม่ได้บ้าง มันมีอยู่ สี่อย่าง ทายซิ
ข่อย : อืม ไม่รู้หรอกค่ะ แหะๆ
พี่แท๊กซี่ : ลุงจะบอก ถือว่าลุงสอน เป็นลูกหลาน ลูกค้าเป็นพระเจ้า ฮ่าๆ ล้อเล่นนะ อย่างแรกคือ รอยยิ้มของเด็กเล็กๆ ถึงพ่อแม่จะเอาเงินมากองตรงหน้าก็ยังคับให้เด็กเล็กๆยิ้มไม่ได้ สองคือ เวลาที่ผ่านพ้นไปแล้ว ถึงเราจะเอาเงินมาเท่าไหร่ก็ซื้อไม่ได้ สาม ...จำไม่ได้อ่ะ สี่ สวรรค์นิพพาน
พี่แท๊กซี่ : แล้วหนูรู้มั้ยว่าสวรรค์นิพพาน คืออะไร ลองทายก็ได้เอ้า
ข่อย : สวรรค์ก็อยู่ในปัจจุบันตอนนี้หล่ะค่ะ (นี่ เป็นไงหล่ะ)
พี่แท๊กซี่ : อื้ม แล้วมันเป็นยังไงหล่ะ
ข่อย : ก็.. ถ้าเราพอใจในสิ่งที่เรามี และเป็นในตอนนี้ ทำสิ่งที่อยู่ตรงหน้าให้ดีที่สุด มีความสุขกับสิ่งที่เป็นในที่นี่ ตอนนี้ ก็พอแล้วมังคะ
พี่แท็กซี่ : โอ้โห ตอบอย่างนี้หนูเป็นคนมีบุญน่ะ แสดงว่าสั่งสมไว้ๆ
ข่อย : ฮ่ะๆ หนูก็พอจะได้ฟังพระเทศน์บ้างค่ะ
พี่แท๊กซี่ : ดีๆ แหม นานๆจะเห็นเด็กรุ่นใหม่ฟังเทศน์ฟังธรรม
ลุงดีใจๆ
....ตอนลุงลดค่าแท๊กซี่ให้ห้าบาทเลยด้วย ฐานะที่ตอบคำถามได้ถูกใจลุง
เป็นไงหล่ะ ฮ่าๆ

วันพุธ, สิงหาคม 06, 2551

.

รูปหมู
ไปเขาแผงม้าครานี้ สนุกมากๆ มากๆ มากๆ ขอบคุณทุกคนเลยเด้อ
ขอบคุณชาวนาที่ทนปวดขา ดำนา ปลูกข้าวมาให้เรากิน
ปวดขาเจงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แง๊

วันจันทร์, สิงหาคม 04, 2551

.

... ฝันไปรึเปล่า
หมู่เมฆและแมกไม้

หมู่ดูกระทิง

น้องถั่วอะไรซักอย่าง

เข้ม บอย
หญิง บี

ลุงโชคสอนหลาน
ท้าแดด...นผุย จักร
ท้าลม...บี๊ ออน บี ธีร์พลังจิต คุง เอม

มอมๆ... นิ้ง ปอย นผุย หญิง

เลอะๆ... เพ่อ้อ พี่โม่ บี๊ ธีร์..พลังจิต ธีร์..ลกจิต บี เอ๊ะ เห็นหัวเข้มด้วย

ต้นกล้า

ไอเย็นชื้น และความบริสุทธิ์สดชื่นของอากาศ
เสียงกรอบแกรบของใบไม้แห้งที่คลอไปกับทุกก้าวย่างบนพื้นดินที่อ่อนโยนแต่มั่นคง
สีเขียวหลากหลายเฉดสีของใบไม้ และต้นไม้น้อยใหญ่
สีฟ้าใสๆกับปุยเมฆขาวบนท้องฟ้า เมื่อแหงนหน้ามอง
เพื่อนๆที่กำลังร่าเริงเหมือนนกกระจอกแตกรัง(ฝูงใหญ่)กันอยู่ไม่ไกล
คงจะเป็นสิ่งเหล่านี้...ที่ทำให้เสียงร้องของเจ้านกน้อย(ที่มองไม่เห็นตัว)ในแมกไม้
กลายเป็นบทเพลงที่ไพเราะยิ่งกว่าบทเพลงของกวีเอกคนไหนๆ
สวนลุงโชค : เขาแผงม้า
2 สิงหาคม 2551

วันเสาร์, กรกฎาคม 26, 2551

.

ชีวิตหาใช่บะหมี่ซอง
ลอง มอง ตรอง
รสชาติไหนที่เธออยาก"ลิ้มลอง"ชีวิต

ชีวิตหาใช่สมบัติในหีบ
ลอง มอง ตรอง
รูปแบบไหนที่เธออยาก"ใช้"ชีวิต

ชีวิตหาใช่แค่ชีวิต
ลอง มอง ตรอง
สิ่งต่างๆ"รอบๆ"ชีวิต

ชีวิตหาใช่ยืนยง
ลอง มอง ตรอง
เมื่อไหร่ที่เธอจะเริ่มต้น"มี"ชีวิต

วันศุกร์, กรกฎาคม 25, 2551

.


"When you kill someone you steal that person's life. When you lie you steal someone's right to the truth."

from film : The Kite Runner

วันพุธ, กรกฎาคม 02, 2551

.

Whatever we are aiming at, our expectation toward it makes us forget to live the present and lost into a liquid dream that might fail us.

Whatever we are afraid of, our preconception toward it might shorten our breath and narrow our path down.

Our concept about it is just a concept not the truth.

whatever we are doing, it is perfectly done just right there.
whatever we are doing, it begins and over just right there.
whatever we are doing, there is no place for pride or regret.
whatever it comes to us, we have to be there fully.
with our whole being.
at the same time we have to be ready to walk away from it immediately.
Because at the moment of doing it, it is truly done just right here.

วันอังคาร, กรกฎาคม 01, 2551

Coda


Perhaps to love is to learn
to walk through this world.
To learn to be silent
like the oak and the linden of the fable.
To learn to see.
Your glance scattered seeds.
It planted a tree.
I talk
because you shake its leaves.


...Octavio Paz

Even after all

Even after all the murdering

Even after y'all suffering sow (seeds)

You know I love you so

You know I love you so and so

Even after all

All that you go on... sir

Is the order of the day

And all that you believe... sir

Is the order of this society

You know I love you so

You know I love you so and so

Even after all

......Finley Quaye

วันจันทร์, มิถุนายน 30, 2551

ครอบครัวใหม่

One Two Three Four.....
...Tell me that you love me more


พี่เขย และ พี่สาว


กู๋น่อย ปัน พ่อ เรา อาม่า พี่อ้อน เจ้ปา ปอม แม่ เปา ป๊อป


ซาแมนธา แครี่ มิแรนด้า ชาร์ลอตต์
ซะที่ไหน... แก๊งรุ่นเดอะสนิมเขรอะสาวคอนแวนต์
...นี่เราคบกันมากี่ปีแล้วน่ะ
...10 11 12 13 14 ปี
...กรี๊ดดดดดดดดดดด




ต้อนรับพี่ชายคนใหม่ของครอบครัว

วันอังคาร, มิถุนายน 24, 2551

นิวได้เข้าเรียนที่ศานตินิเกตันแล้ว

ตื่นเต้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ยินดีด้วยน่ะ

วันศุกร์, มิถุนายน 20, 2551

ยัง ดูสก๊อยได้อีก


jakpanee says:
เอาม่ะ ทำงานประกวดเป็นทีม ส่งเต็มแมคสามงานเลย
jakpanee says:
เพื่อได้ตังค์และชื่อเสียที่ไม่ได้ก่อให้เกิดไรหรอก ฮ่าๆ
Ninging says:
เอาๆ
Ninging says:
ทำเอาประสบการณ์
jakpanee says:
ไม่เอาแล้วประสบการณ์ แก่ล่ะ เอาตังฮ่าๆ
Ninging says:
ยังไม่แก่ ฮ่าๆ
jakpanee says:
ชั้นแก่น่ะ ว่ามะ
jakpanee says:
ดูแก่ยังว่ะ
Ninging says:
ยัง ดูสก๊อยได้อีก
jakpanee says:
ฮ่าาาาาาาาาาาาาาาาาาา

วันพฤหัสบดี, มิถุนายน 19, 2551

ด้วยความคิดถึง...สายน้ำไม่เคยไหลกลับ

สามซ่า อดีตพระโจ้ ดี พี่อ้อ







นผุย-ดี ใครอ่ะ หญิง ส้ม พี่อ้อ จอย จักร พี่ดำ




หลวงพี่ฟับเจืองงงงงงงงงง




พี่โจน น้องทาน





น้องพอล ป่านนี้จะเป็นไฉนหนอ


ปล.ภาพขโมยมาจากflickrของพระโจ้แบบเต็มๆ




แบ่งปันความสุขทุกเช้าวันอาทิตย์

ประชาสัมพันธ์ พื้นที่เปิดใหม่โดยพี่นุ้งนิ้งจ้า

"ร่วมหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งความดีกลางกรุง ดอกไม้แห่งความสุขจะบานกลางใจ"

ครูอาสากลางกรุง แบ่งปันความสุขทุกเช้าวันอาทิตย์

กลุ่มอาสาอิสระและกลุ่มอาสาTeacher4Sunday

ร่วมกับชุมชนบ้านพักองค์การทอผ้า เขตดุสิต ขอชักชวนผู้มีใจอาสาทุกเพศทุกวัย และผู้มีจิตอาสา เชิญชวนร่วมรดน้ำพรวนดินเมล็ดพันธุ์แห่งความดี โดยใช้เวลาทุกเช้าวันอาทิตย์สอนหนังสือ ให้ความรู้ เพิ่มทักษะ ส่งเสริมคุณธรรมให้กับน้องๆในชุมชนบ้านพักองค์การทอผ้า เขตดุสิต และร่วมทำกิจกรรมเพื่อชุมชนในกรุงเทพมหานครแห่งนี้

ลักษณะกิจกรรม - สอนหนังสือให้กับน้องๆ ตั้งแต่ระดับ อนุบาล จนถึง ป.6 - วิชาที่สอนภาษาไทย คณิตศาสตร์ ศิลปะ อื่นๆ สถานที่ ชุมชนบ้านพักองค์การทอผ้า เขตดุสิต

- ทุกเช้าวันอาทิตย์ 9.00น.-12.00น.

เส้นทางการเดินทาง รถเมล์ สาย 3,16,30,32,33,49,64,65,66 ปอ.3,16,32,49,64,66,505,506,524 ลงป้ายหน้า ร.ร.โยธินบูรณะ เดินต่อประมาณ 300 เมตร เรือด่วนเจ้าพระยา ธงส้มและไม่มีธง ลง ที่ท่าเรือเกียกกาย

แผนที่ http://teacher4sunday.multiply.com/photos/album/1

ผู้เข้าร่วม - เตรียมใจ มีใจที่จะให้ความรู้แก่น้องๆอ่านออกเขียนได้ - ไม่มีค่าใช้จ่ายใดๆในการเข้าร่วมกิจกรรม - รับจำนวนไม่จำกัด ไปสอนกันได้ตามสะดวก ตามเวลาและสถานที่ทำกิจกรรม

ติดต่อสอบถาม นายจิระพงค์ รอดภาษา (นุ้งนิ้ง) โทรศัพท์ : 081-515-8564

E-mail: Rodpasa@hotmail.com

วันพุธ, มิถุนายน 18, 2551

คำคมน้องชายวัยรุ่น

"ผู้ชายอ่ะ มันร้อยไปศูนย์ ทุกคน พันเปอร์เซ็นต์ "

"ความรักอ่ะมันคือการต่อสู้ ใครจริงใจก่อน ก็แพ้ "

"จริงใจก็เสียตังค์ จริงจังก็เสียใจ"

ฮา ป๊ะ หล่ะ

วันอาทิตย์, มิถุนายน 15, 2551

KUNG FU PANDAAAAAAAAA


"Yesterday is history.

Tomorrow is a mystery.

Today is a gift.

That's why its called the present."
ไปดูกันให้ได้เลยนะ
หนุกมากมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

.

ตอนนี้ชีวิตมันเอียงกระเท่เร่
เสียการควบคุมความสมดุลของการพูด คิด ทำ
ขอหยุดก่อนได้มั้ย
ขอหยุดหายใจซักพัก
ขอปิดประตูหน้าต่าง
วิ่งเล่นมากเกินไปแล้ว ขอพักซักเดี๋ยวนึงน่ะ

วันอังคาร, มิถุนายน 10, 2551

.

เมื่อเราบอกกับตัวเองว่าเราไม่ต้องการใช้ไม้บรรทัดอันที่เราคิดว่าใครๆ และสังคมบอกให้เราใช้ขีดเส้นชีวิตของเรา และเราเริ่มที่จะพยายามออกเดินไปโดยปฏิเสธไม้บรรทัดอันนั้น สิ่งที่เราพบคือ มันยากน่ะ ในเมื่อระหว่างทางที่เดินไป ใครๆก็ยื่นไม้บรรทัดอันนั้นมาให้อยู่ตลอดเวลา

บางที ไม่ใช่สิ หลายๆทีเราไม่มีสติพอ เราก็เผลอรับมาขีดๆ ทำให้เส้นทางของเรานั้นมันน่าสับสนพิกลพิการซะยิ่งกว่าการเลือกเอาเลยว่าจะขีดหรือไม่ขีดอย่างใดอย่างหนึ่ง หากมองผิวเผินอาจจะมองดูเหมือนว่า ก็นี่ไงคือการประนีประนอมที่จะเป็นตัวเอง และอยู่ในสังคมนี้ แต่ว่ามันกลับยิ่งเป็นเหมือนเสี้ยนหนาม คอยสะกิดใจให้แสบๆคันๆอยู่ทุกที ว่านี่เราหลอกตัวเองหรืออย่างไร รู้ใจดีว่าเรายังแข็งแรงไม่พอ เรายังจริงไม่พอ และเรายังรู้ดีอีกว่าแท้จริงแล้วไม่มีอะไรหรอกที่เรียกว่า "สถานการณ์บีบบังคับ"

ทุกๆอย่างเราเลือกทั้งนั้น เราเลือกเองจริงๆ และเราต้องยอมรับในผลของสิ่งที่เราได้เลือกไปแล้วให้ได้เต็มหัวใจ เหมือนกับเป็นการเปิดใจเปิดตา มองดูและยอมรับตัวตนของตัวเอง ในทุกๆความน่าเกลียด ความหลงลืม ความอยาก ความไม่มั่นคง และความเลวร้ายอันตั้งอยู่บนความติดยึดในตัวตนอย่างเหนียวแน่นของเรา

ที่สำคัญพอๆกันคือเราต้องไม่คลางแคลงใจในอิสระของการเลือกของเราในวินาทีนี้ ที่เรากำลังจะเลือกทำอะไรลงไป เพราะเราเลือกได้ แม้ว่าบางทีเราจะคิดว่า "สถานการณ์บีบบังคับ" มันก็อยู่ที่เราจะรับหรือปฏิเสธไม้บรรทัดอันนั้น มันไม่ใช่ว่าเราตกเป็นทาสของไม้บรรทัด สังคม หรือใครๆ แต่เราตกเป็นทาสของความคิดของเราเองว่ามันมีไม้บรรทัดอันนั้นอยู่จริงตะหากหล่ะ

ฟอร์เวิร์ดเมลรูปหายากส์

โปรดสังเกตซ้ายล่าง รูปอดีตเอ๋ตอนเป็นสาวทอมๆ

โปรดสังเกตซ้ายล่าง รูปอดีตจักรปาณีสาวเรียบร้อยเว่อร์ๆ ฮา

เดือนแห่งการปาร์ตี้

ป่าน-พี่แจ๊ค ๘ มิย. ๕๑

เจ้าบ่าว เจ้าสาว


....


....



คู่ควงแก้ขัด



แม้ฟ้าหลวงและอดีตแม่ฟ้าหลวงแบบยกทีม




เอ๋ นิ่ม พี่กิ๊ง จักร




โฉมหน้าไอ้คนที่แย่งเอาช่อดอกไม้ไป ชิ


อิจฉากันเป็นแถบๆ


-----------------------------------------


75th คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์จุฬา

fight fight fight for architecture!



รุ่นเรานี่ทุ่มทุนแสดงจริงๆ





67 ครับ 67


ปล.รูปงานแต่งเจ๊ปา ยังไม่ได้มาเลย

วันเสาร์, มิถุนายน 07, 2551

วันพฤหัสบดี, มิถุนายน 05, 2551

Free

Whispering in his ear,
My magic potion for love,
Telling him, I'm sincere,
And that there's nothing too good for us.
Free, free. And I've just got to be me, me, me.
Whispering in his ear,
my magic potion for love,
Telling him I'm sincere,
and that nothing is too good for us.
But I want to be free, free, free,
And I've just got to be me, me, me.
Teasing hands on his mind,
gives our nights such mystery,
Happiness all the time,
oh and how that man pleases me.
But I want to be free, free, free,
And I've just got to be me, me, me. [bass solo]
Feeling you close to me, makes all my senses smile,
Let's not waste ecstasy,
'cause I'll be only here for a while.
I've gotta be free, free, free, ooh,
And I've just got to be me, me, me.
Free, free,
My devotion for love.
I said ... got to be free.

:Marcus Miller
Feat. Corinne Bailey Rae

วันเสาร์, พฤษภาคม 24, 2551

The 29th Anniversary

วันนี้เป็นวันฉลองแต่งงานครบ ปีที่29 ของพ่อกับแม่

Happy Anniversary and Continuation!

วันอังคาร, พฤษภาคม 20, 2551

The Funeral

สมองของคนเราคงมหัศจรรย์อย่างที่เค้าว่าไว้จริงๆ ...เมื่อเรากลับไปยังสถานที่ที่เราเคยผูกพันในอดีต แม้ว่าเวลาจะล่วงเลยไปนานซักเท่าไหร่ ขณะที่เราเดินไปในที่แห่งนั้น แล้วเราได้กลิ่นอับของข้าวของที่วางรกระเกะระกะตรงนั้น เราก็ไม่ได้แปลกใจเลยที่ได้กลิ่นนั้นเพราะในความทรงจำของเราเตือนเราไว้ล่วงหน้าแล้วถึงกลิ่นที่เราเคยคุ้น ...เมื่อเราเดินเหยียบไปบนพื้นไม้กระดานเก่านั้น เสียงดังอ๊อดแอ๊ดของมันก็ทำให้เรารู้สึกอบอุ่นเหมือนได้กลับเป็นเด็กๆอีกครั้ง ...เมื่อเราวางมือลงบนราวบันไดไม้ที่เรียบลื่นเพราะผ่านการถูกสัมผัสมาแล้วเป็นร้อย พันครั้ง มันก็ยังให้ความรู้สึกดีเช่นเดิม ...พอเราเดินไปในที่ๆเคยเป็นที่ดินว่างเปล่ารกร้างข้างบ้าน เราก็นึกถึงต้นหูกวางที่เราเคยปีน นึกถึงแคร่ไม้ ...แล้วเราก็อดไม่ได้ที่จะเหลียวไปมองหลังบ้านว่าต้นหม่อนที่เราชอบปีนขึ้นไปเก็บลูกหม่อนต้นนั้น มันยังอยู่ไหมหนอ หรือว่าจะถูกตัดลงมาซะแล้ว ...เสียงเพลงของตุ๊กแกบนหลังคาสังกะสีที่เคยนอนฟังแว้บเข้ามาในหัว พื้นคอนกรีตขัดมันสีแดง อ่างบัวหน้าบ้าน ตู้ไม้ที่มีไจไหมอัดแน่นเต็มตู้ แมลงปอ ตั๊กแตน ทุ่งนา ควายและวัว ก็โผล่มาทักทายเหมือนกับได้นั่งไทม์แมชชีนกลับไปในวันเก่าๆจริงๆ ยังไงหยั่งงั้นเลย

มันช่างอบอุ่น แล้วก็ช่างน่าขบคิด ว่าเราจำมันได้ทุกอย่างได้ยังไง ทั้งๆที่เราไม่เคยคิดถึงมัน ไม่เคยคิดว่าจะต้องจดจำมันเอาไว้ไม่ให้ลืมน่ะ มันช่างดูเป็นรายละเอียดที่ไม่มีความสำคัญอะไรซักเท่าไหร่ แม้ว่าจะตอนนั้น หรือตอนนี้ก็ตาม

หรือคนเราเกิดมาเพื่อจะสร้างความผูกพันกับ ร้อยพันคน หมื่นแสนสิ่ง นับไปตั้งแต่ความผูกพันที่เบาบาง ไปจนถึงที่หนักหน่วง แล้วต่อจากนั้นก็ต้องเรียนรู้ที่จะปล่อยวางทุกสิ่ง ...อย่างสุดแล้วแต่ว่าแต่ละสิ่งจะแปรเปลี่ยนไปเป็นอย่างไร ให้มันอยู่อย่างอิสระจากความยึดติด และคาดหวังของเรา ให้ทุกสิ่งทุกอย่างและทุกๆผู้คนมีอิสระที่จะอยู่กับเราไปตลอดกาลแม้ว่าอาจจะดูเหมือนว่าได้จากเราไปแล้วตลอดกาล

วันพฤหัสบดี, พฤษภาคม 15, 2551

มรณานุสติ ขั้นอ่อนหัด

ด้วยความที่ต้องพึ่งพาเครื่องบินเดินทางไปมาในการทำงานค่อนข้างบ่อย เดี๋ยวนี้ทุกครั้งก็จะฝึกซ้อมตายทุกครั้งไป วันนี้ก็อีกวัน แต่พอลงจากเครื่องบินสิ ไม่นึกเลยว่าจะต้องภาวนากับการซ้อมตายต่อ แบบรู้สึกว่าท้าทายกว่าบนเครื่องบินซะอีก เพราะรถของพี่แท๊กซี่แกมีเสียงดัง ครักๆๆๆแครกๆๆๆมาจากใต้ล้อรถ ดัง มากๆๆๆๆๆ ยังไม่พอ accessoriesของพี่เค้าก็น่าเกรงขามมากๆ เครือ่งรางทุกชนิดเท่าที่เคยเห็นอัดอยู่เต็มรถ ลามไปถึงเพดาน และพวงมาลัยพี่เค้ายังแปะทองเปลว เหลือบตามองไปเห็นบนพวงมาลัยแกมีเขียนคำว่า "แค้น" ตอนแรกเห็นแล้วตกใจหน่อยๆ พยายามมองว่าเขียนอะไรต่อจากคำว่าแค้น ปรากฏว่า เป็นคำว่า "ให้อภัย" ..ขำ ฮา พี่แกก็ดูน่ารักไปอีกแบบ(แปลกๆดีน่ะ) ว่าแล้วก็เอาว่ะ ฝึกหัดภาวนาซ้อมตายไปกับเสียง ครักๆๆๆแครกๆๆๆ และแรงสั่นสเเทือนเหมือนรถไม่มีโช๊คของพี่แกต่อ จนมานั่งหน้าจอนี่ได้ ไม่ตายไปอีกคราว

วันพุธ, พฤษภาคม 14, 2551

blog น้องใหม่มาแรงแซงโค้ง



อารัมบท...the Gardener ( http://meandyouandtheearth.blogspot.com/ )พื้นที่เล็กๆนี้ เกิดขึ้นจากความรู้สึกว่าอยากทำอะไรซักอย่าง จริงๆแล้วคือ การเลิกทำอะไรหลายๆอย่างที่ทำร้ายโลกของเรา การเป็นคนเมืองอาจทำให้เรารู้สึกห่างไกลธรรมชาติ อาจทำให้เราลืมที่จะแคร์(เพราะเราร้อนก็เปิดแอร์)

พื้นที่เล็กๆนี้ ขอเป็นส่วนหนึ่งในการเริ่มต้นให้ "คนเมือง" หันมาเป็น "คนสวน" โดยเราอาจจะไม่ต้องปลูกต้นไม้ แต่เรามาช่วยกันหาวิธีเล็กๆน้อยๆสไตล์คนเมืองในการทำให้โลกที่เริ่มป่วยของเราหายดี
....เพราะ โลกคือเรา เราคือโลก


ปล.ขอเชิญชวนเพื่อนที่สนใจมาเป็น โมเดอเรเตอร์บล็อคด้วยกันค่ะ ใครมีเรื่องอะไรที่ตัวเองทำ หรือเห็นคนอื่นทำ แล้วเป็นเทคนิคที่แจ๋ว ทำง่ายในการดูแลสิ่งแวดล้อม ก็ช่วยบอกกล่าวกันน่ะค่ะ อย่าเก็บไว้ทำคนเดียวค่ะ

วันอังคาร, พฤษภาคม 13, 2551

.

เหล่าอี้จากไปแล้ว รู้สึกอึ้งมากๆ เราไม่เคยรู้เลยว่าเหล่าอี้ป่วยขนาดนี้ จริงๆแล้วเราไม่เคยตั้งใจมองจริงๆเองตะหากว่าเค้าจะอยู่กับเราได้อีกไม่นานแล้ว เราไม่สนใจมองคนในครอบครัวของเราเองตะหาก เราเอาแต่ว่ามองไปนอกรั้วบ้านอยู่ตลอดเวลา

.

มาภาวนาให้เพื่อนชาวพม่า และชาวจีนที่กำลังเป็นทุกข์อย่างมหาศาลกันเถอะ

วันอาทิตย์, พฤษภาคม 11, 2551

Be Here Now

Don't let your mind get weary and confused

Your will be still, don't try

Don't let your heart get heavy child

Inside you there's a strength that lies

Don't let your soul get lonely child

It's only time, it will go by

Don't look for love in faces, places

It's in you, that's where you'll find kindness

Be here now, here now

Be here now, here now

Don't lose your faith in me

And I will try not to lose faith in you

Don't put your trust in walls

'Cause walls will only crush you when they fall


...
Be Here Now - Ray LaMontagne
To listen : click Play button under "Singing Soul" on your right hand side.

วันเสาร์, พฤษภาคม 10, 2551

ของหยั่งงี้..ต้องมีครั้งแรก



อยู่ๆ

จู่ๆ

ไม่ทันตั้งตัว ก็ต้องมานำภาวนาแบบลุยเดี่ยว ให้กับพี่ๆ ผู้ใหญ่ ที่เราทำงานด้วยกันมานาน เคยได้แต่คุยกันเรื่องงานที่มีแต่เรื่องซ้ำๆคือ อันนี้ผิด อันนี้ไม่ดี อันนี้แก้ใหม่ อันนี้ทำไมช้า ฯลฯ
มาวันนี้ได้กลายเป็นเพื่อนร่วมภาวนากันไปซะแล้ว รู้สึกดีใจ จนบอกไม่ถูกที่เราสามารถเอาเรื่องการฝึกปฏิบัติมาแบ่งปันให้กับเพือ่นร่วมงานในรีสอร์ทไฮโซนี้(ได้ไงกันน่ะ) ไม่มีรูปถ่ายมาอวดเพราะว่ามัวแต่ตั้งใจนำภาวนาม๊ากกกกมาก ไหนจะต้องนำสองภาษาเพราะมีพี่ริชาร์ดมาด้วย

ความท้าทายขั้นสูงสุด คือการนำ Total relaxation ก็ไม่เคยมาก่อน เอ้าลองดู คิดในใจว่า เอาน่าไม่มีใครจับได้แน่ ถ้าหากมีผิดอะไรขึ้นมาบ้าง ปรากฎว่าดูเหมือนทุกคนจะชอบมาก และรู้สึกว่าได้ผ่อนคลายพักผ่อน ผ่อนคลายกันจริงๆ


เจ้านายถึงขึ้นบอกว่า "ช่วยจัดให้พวกเราอาทิตย์ละครั้งได้มั้ย จะชวนพ่อมาด้วย"


คิดแล้วขำ ฮา เอาเจ้าของบริษัทมาด้วย จีเอ็มก็มาด้วย เมเนเจอร์ก็มาด้วย เอ้ามากันให้หมด คงฮาน่าดู


วันนี้ใบมะพร้าวที่ลู่ไหวไปตามลม ดูสวยอย่างที่ไม่เคยรู้สึกว่ามันสวยขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ

วันจันทร์, พฤษภาคม 05, 2551

ชุมนุมโยคี



เปา : พรุ่งนี้ไปไหนป่ะ

เรา : ไปชุมนุมโยคี

เปา : เป็นไรมากป่ะเนี่ยะ (มองมาด้วยสายตาแบนๆ) ...อย่าให้มันสุดโต่งมากนักอ่ะ

เรา : ...


ปล.
ชุมนุมโยคีสนุกมาก มีอีกเมื่อไหร่คงไปแน่...เป็นไรมากป่ะเนี่ยะ

วันจันทร์, เมษายน 28, 2551

Begining Anew






















ขอขอบคุณสำหรับภาพที่จิ๊กเอามาจากกล้องพี่บอลค่า





I've changed.
And I'm changing.
Please forget what I was.
Please do not remember what I am.
Please never tell what I will become.

Tomorrow please let my word goes.
Because I'm flowing,
changing.




Please unclose your heart.



Everyday,
Let me be your new friend.

I promise to do the same.

Nice to meet you :)